Op verzoek van Rijsbergen Digitaal vroegen wij Twan van Duijnhoven om ons mee te nemen op één van zijn vele wandeltochten. (foto’s Twan van Duinhoven)
Een ochtendje wandelen met Twan van Duijhoven.
Deze keer ben ik βs-morgens gestart vanuit huis in de Oranjestraat, gepakt met een rugzak met eten en drinken en mijn hiking-stokken. En die bleek ik wel nodig te hebben omdat sommige stukken best glad waren.
Via de Watermanseweg naar het Zwart Moerke gegaan. Voorbij de golfbaan over het bruggetje naar de Turfvaart. Rechtsaf gaat helaas niet, dus dan linksaf langs de Turfvaart naar de Ettenseweg.
De tocht gaat verder via de Hellegatweg richting de Vloeiweide. Enkele honderden meters voordat je rechts langs Kees de Koning wandelt, ga ik de zandweg rechts in. Via een bocht loop je zo ook richting de Sintelweg welke naar de Vloeiweide gaat en dan ben je tenminste van de verharde weg af. Deze weg gaat vervolgens links over op een mooi voetpad welke uitkomt op die Sintelweg.
De sintelweg blijf je volgen tot aan het monument op de Vloeiweide opgericht ter herdenking van het verschrikkelijk drama welke op 4 oktober 1944 heeft plaatsgevonden.
Voor het monument ga ik linksaf. Hier zie ik twee reeΓ«n wegrennen en ik moest meteen denken aan het voorpagina artikel in BNdeStem van vandaag. Zonder dat ik echt geluid maak, zonder een hond bij te hebben en gewoon op het pad lopende, zie ik ze in paniek wegrennen. We moeten opletten als we in het bos zijn. De dieren hebben het al moeilijk genoeg.
Vrij snel ga ik weer rechtsaf en na een honderd meter linksaf door een poortje. Feitelijk ben ik tot hier het wandelknooppunten aan het volgen. Zo mooi als die zon op de sneeuw schijnt. Dit geeft hele mooie sfeerbeelden. Je blijft maar fotoβs maken.
Ik vervolg mijn weg met paar keer linksaf en een keer rechtsaf en dan kom ik via de Ritseweg weer uit op de Hellegatweg welke ik rechts op ga. Vrij snel daarna voor de boerderij van Christ Verschuren ga ik links de Pater Taksweg op, die mij weer terug naar de Ettenseweg zal brengen. Onderweg zie ik mooie witte heuveltjes die er in de zomer voor gaan zorgen dat we weer heerlijke aardbeien kunnen eten.
De Ettenseweg ga ik een stukje rechts op en vervolgens linksaf het Vervul in. In de zomer is het hier ook een drukte met aardbeienvelden. Nu is alles wit. Op het einde van het Vervul kun je kiezen of je langs de Turfvaart richting de Pannenhoef gaat of langs de Bijloop. Ik kies vandaag voor de Bijloop en ga met de wind in mijn rug richting de Ettensebaan.
Aangekomen op de Ettensebaan ga ik rechts en vervolgens linksaf de Zundertseweg op. Enkele honderden meters verder linksaf het voetpad op richting het Padvindersven om even te kijken hoe het ijs daar is. Vorige week vrijdag heeft Brabants Landschap zoβn 7.000 kuub water vanuit de Bijloop overgepompt naar het Padvindersven. Onderweg daarnaar toe haal ik een wandelaar in met schaatsen onder zijn armen. Zou er al geschaatst worden?
Geen schaatsers te bekennen. Het overpompen van het water uit de bijloop heeft wel zijn werk gedaan. Er ligt nu een redelijke plas water. Dat was van de zomer wel anders toen het Padvindersven helemaal droog stond. Als ik verder wandel en toch nog een keer omdraai, zie ik de wandelaar die schaatsen bij had, zich op het ijs wagen. Even later staat hij te springen op het ijs om te zien of het hard genoeg was. Klaarblijkelijk wel, want hij zakte er niet door.
Ik vervolg mijn weg verder en kom bij het bruggetje over de Bijloop aan. Daar kan ik ook het dijkje opgaan dat inderdaad nu is afgesloten voor fietsers. Ondanks dat het dijkje een heel mooi wandelpad is, kies ik er toch voor om richting de parkeerplaats De Bak te gaan. Daar vervolg ik mijn route aan de rand van de Pannenhoef naar de parkeerplaats Het Vaartven. Ondertussen toch weer wat sfeerfotoβs maken.
Tja en dan gaat het weer richting Rijsbergen anders wordt het toch wel een hele lange tocht. Vlak voor de parkeerplaats Het Vaartven linksaf de Pannenhoefsebaan op. Bij het kruispunt rechts de Ettensebaan op en vrij snel links de Smokstraat in. Inmiddels is het zonnetje niet meer te zien en met de wind schuin van voren, snijdt deze behoorlijk in mijn gezicht. De Smokstraat loop ik door tot aan het bosje en daar ga ik links richting de Nelleveldstraat. Langs de Smokstraat zie je hoe de sneeuw zich opgehoopt heeft tegen de slootkant. Een mooi effect geeft dit.
Al met al was het weer de moeite waard deze wandeling. Genoten van de mooie natuur die deze sneeuw de omgeving van Rijsbergen geeft. Uiteindelijk was de route toch nog bijna 20 km lang. Veel van de paden in deze route komen in het weekend van 18 en 19 juni terug bij de diverse routes van de Kennedymars Rijsbergen. Sommige stukken komen zowel bij de 10, 25, 40 en de 80 km, andere paden alleen bij de 40 en 80 km. Tenminste als we de Kennedymars dit jaar mogen houden.
Er zijn vele manieren om deze route eventueel korter of langer te maken. Genoeg mogelijkheden om te variΓ«ren. De route die ik vandaag heb gewandeld is te vinden op www.route.nl onder nummer 2156113. Route.nl is een makkelijke manier om routes uit te zetten en te navigeren mocht je de weg kwijt raken.
Twan van Duijnhoven
(Bron en foto’s: Twan van Duijnhoven)
