Foto: Stan Haast (links) poseert met DGP-voorzitter René Lochten.

(Bron: internetbode – Foto: Charles Luijten)
Door: Charles Luijten

Biljartclub De Geweldige Pomerans (DGP), met als thuishaven café Marktzicht, heeft met de 78-jarige Stan Haast na 58 jaar een bijzondere kampioen in de gelederen.

DOOR CHARLES LUIJTEN

Stan Haast werd op 23 februari 1944 geboren in de Rijsbergse Hoefstraat, waar zijn ouders een boerderij bestierden. De ooievaar streek er in totaal zeven keer neer en die bracht Stan aldus twee zussen en vier broers, van wie er eentje later zou uitgroeien tot een bekend wielrenner: Kees Haast, die ook nog in de Tour de France zou rijden. De familie Haast was sowieso sportief aangelegd. André bijgenaamd ‘den Todde’, voetbalde bij VVR, terwijl Stan zijn heil zocht op het groene laken. Hij sloot zich hiertoe 58 jaar geleden aan bij biljartclub DGP, nog steeds thuis bij café Marktzicht. Met wisselend succes, want tot voor kort wist hij geen titel in de wacht te slepen. Dat is nu dus veranderd.

Sjaal Staaltjens Bokaal

 “Geweldig dat ik voor het doodgaan toch nog kampioen van de club ben geworden waar ik me jaar in jaar uit fanatiek voor heb ingezet,” aldus Stan. “Het was de dag van mijn leven. Ben ooit vierde, derde en tweede geworden. Nu ben ik de nummer één en dat is geweldig.” Vijftien partijen libre en vijf partijen bandstoten gingen er aan vooraf. Nu pronkt bij hem op de kast de Sjaak Staaltjes Bokaal, vernoemd naar de vorige uitbater van Marktzicht. 

Grap

Naast de biljartsport is Stan uitermate geïnteresseerd in de wielersport en daarover heeft hij niet onaardige verhalen van jaren geleden. “Ik zat tijdens de Ronde van Frankrijk rond middernacht nog gezellig buiten achter een potje bier bij bar Tapke, toen kastelein Piet Verberne van café-restaurant De Zwaan passeerde. Ik riep tegen hem: ‘Moet jij niet naar Frankrijk?’ Piet ging vervolgens naar huis, pakte de autosleutel en stak wat geld bij zich. Terugkomend in de auto gilde hij: ‘Geen grote mond Stan. Ga je mee?’ Ik liet me niet kennen, maar ik dacht: ‘Dit is gewoon een grap’. Dus niet. Met nauwelijks geld in de portemonnee en zonder paspoort ben ik in de auto gestapt en Piet karde zonder medeweten van zijn echtgenote nog diezelfde nacht naar Parijs en vervolgens naar Morzine. We keerden na vier nachten terug. Hoe dat het toen thuis bij Piet is afgelopen? Ik was er niet bij.”

UCI -lid

Aan lef heeft het Stan Haast nooit ontbroken. Zo ging hij een keer hij met een groep vrienden naar het wereldkampioenschap wielrennen in Italië. Na afloop van de wedstrijd gaf Stan zich bij een klaarstaande buschauffeur uit als lid van de internationale wielerbond UCI, met de bedoeling dat hij en zijn maten naar het hotel gebracht zouden worden. “Het gebeurde nog ook. Je had NOS-verslaggever Mart Smeets en echte UCI-leden moeten zien kijken toen we in hun hotel binnenstapten.”