Een bijdrage van Eefje Damen
Boeren op je ouwe dag
Het boerenleven fascineert me al lange tijd. Je ziet er natuurlijk veel over op tv, maar ook hier in de omgeving zitten veel boerenbedrijven. Wat me altijd opvalt als je een boer hoort praten, is de passie waarmee die over zijn of haar vak vertelt. Dat maakte dat ik me afvroeg hoe het komt dat boeren zo verschillen van andere beroepen. En ik denk dat dat is, dat boeren meestal niet om 5 uur thuis komen van hun werk om voor de tv te ploffen met een bordje op schoot, of naar de sportschool te gaan, of om nog wat te hobbyen. Natuurlijk zijn dat dingen die een boer heus ook wel eens doet, maar boer ben je elke dag een hele dag en niet alleen tijdens kantoortijden. Het boer zijn is veel meer een manier van leven, dan dat het een beroep is.
Dus toen we op school de vrije hand kregen om zelf een opdracht te formuleren voor een fotoserie, wist ik al vrij snel dat ik iets wilde vastleggen over het boerenleven, om te proberen die passie in beeld te krijgen. Ik besloot uiteindelijk om dit te laten zien, door boeren te zoeken die de leeftijd hebben bereikt om op hun oude dag van hun welverdiende rust te genieten, maar die er zelf voor kiezen om door te gaan met het werk op de boerderij omdat dat simpelweg is wat hen gelukkig maakt.
De eerste boer waar ik heen ben gegaan is boer Rinus. Zijn hele leven woont hij al op de boerderij aan de Vagevuurstraat waar ik hem opzocht. Rinus heeft geen vrouw of kinderen en er is dan ook geen opvolging voor het bedrijf, maar dat houdt hem niet tegen om op zijn oude dag gewoon tussen de koeien te willen staan. Hij heeft alleen nog wat jongvee rondlopen wat hij met veel liefde verzorgd. Melken doet hij niet meer, het is nu gewoon voor de hobby.
De oudste boer die ik vastgelegd heb is boer Jochems, 91 jaar. En al loopt hij niet meer zo snel, nog altijd helpt hij af en toe op het melkveebedrijf waar hij zelf geboren is en dat ondertussen is overgedragen aan zijn zoon en kleinkinderen. Daarnaast houdt hij een moestuin bij waar letterlijk de hele familie van eet en die hij trots laat zien. Op zijn gemak schoffelt hij alles dagelijks, er is geen onkruidje te bekennen en de hele tuin staat er prachtig bij. Twee soorten aardappelen, asperges, tomaten, verschillende kolen, bonen, peultjes, pompoen, druiven, rabarber, verzin het maar en boer Jochems heeft het.
Ook boerin Ria helpt nog mee op het melkveebedrijf dat nu van haar zoon is. Dagelijks helpt zij ’s morgens en ’s avonds om het vee te melken. Trots vertelt ze hoe ze de boerderij met haar (inmiddels overleden) man heeft overgenomen en zij het samen hebben gemaakt tot het bedrijf dat het nu is. Ook haar kleinkinderen werken mee op de boerderij en als ik daar kom om foto’s van haar te maken laat ze me het hele bedrijf zien. Aan alle kanten straalt de passie en liefde voor haar bedrijf eraf.
Tenslotte heb ik boer Henk (beter bekend als Henkie Pemen) vast mogen leggen. Boer Henk heeft geen eigen melkvee meer, maar stilzitten…, daar wil hij niks van weten. Net als boer Rinus heeft , daar wil hij niks van weten. Net als boer Rinus heeft Henk nog wat jongvee dat hij groot brengt voor een boer uit de buurt. Als ze groot genoeg zijn om drachtig te worden, gaan ze terug naar de boerderij waar ze vandaan komen en tot die tijd worden ze met veel liefde verzorgd. Naast het vee heeft Henk, samen met zijn vrouw, een entertainment bedrijf met een boerenterras, dierengolf, oud Hollandsche spelletjes en meer recreatie.
Bij alle boeren waar ik ben geweest werd ik even hartelijk ontvangen. En overal was ik welkom om terug te komen en hen te fotograferen. En waar ik zelf in het begin misschien een beetje bang was om mensen in de weg te lopen of hun tijd te verdoen, bleek dat in de praktijk eigenlijk helemaal niet het geval. Allemaal hadden ze uitgebreid de tijd en wilden ze dolgraag alles laten zien en vertellen over hun bedrijf en hun boerenleven. Ik heb dankzij deze serie heel wat lieve en hartelijke mensen leren kennen die wat mij betreft de prioriteiten op de juiste plaats hebben liggen. Namelijk niet bij geld of dure spullen, maar bij liefde en tijd voor hun beesten, voor de natuur en voor anderen. Ik ben heel dankbaar dat ik een klein kijkje mocht nemen in hun leven en hoop met deze serie de passie te kunnen laten zien die ik zelf zo mooi vind.
(Bron en foto’s : Eefje Damen)
