(Bron: internetbode – Foto: Jan Stads pix4profs)
Door: Addo Sprangers
Vier jaar lang vervulde Patrick Kok namens de VVD het wethouderschap in het Zundertse college, met in zijn portefeuille ruimtelijke ordening, wonen en volkshuisvesting, mobiliteit en openbare werken én de bestuursopdrachten zuidelijke verkeersontsluiting en vrijkomende agrarische bebouwing. Daar is, met de vorming van een nieuw college na de voorbije gemeenteraadsverkiezingen, een einde aan gekomen.
Na zo’n twintig jaar werkzaam te zijn geweest in de gebiedsontwikkeling, en met als extra bagage ongeveer tien jaar politieke ervaring in onder meer de gemeente Geertruidenberg, maakte Patrick Kok in 2018 op verzoek van de Zundertse VVD de overstap naar het wethouderschap. “Mijn voorganger Piet Utens nodigde mij uit om toch eens te komen praten. Ik was nieuwsgierig naar Zundert, al kende ik het dorp al wel. Er lagen bijvoorbeeld grote opgaven op het gebied van ruimtelijke ordening. In Zundert heerst een mentaliteit van ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ en worden de mouwen opgestroopt. Daar hou ik van, want zelf ben ik ook een bezige bij. In zo’n omgeving wil ik graag zijn. Uiteindelijk ben ik overstag gegaan en heb ik een fijne, goede baan opgegeven voor Zundert. Waarbij je natuurlijk weet dat het in eerste instantie een opdracht is voor een periode van vier jaar. Dat risico calculeer je in. Daar ben ik ook heel nuchter in. Maar ik kijk terug op een mooie tijd. We hebben veel mooie dingen kunnen doen. De voorbije vier jaar ben ik me heel erg betrokken gaan voelen bij Zundert. Wat dat betreft was een tweede periode als wethouder denkbaar en wenselijk geweest. Die rol was na de verkiezingen echter niet meer voor mij weggelegd. Helaas, want – eerlijk is eerlijk – je bent als wethouder nooit klaar.”
Gemeenschapszin
Toch blikt hij met tevredenheid terug op de resultaten die de voorbije bestuursperiode zijn geboekt. “De laatste vier jaar heeft Zundert hard gewerkt aan ‘wie en wat is Zundert’. Daarbij heeft gemeenschapszin de boventoon gevoerd, ook tijdens de coronapandemie. Waar bijvoorbeeld evenementen niet konden doorgaan, werd alles uit de kast getrokken om met een alternatief te kunnen komen. Ook alle bouwprojecten konden gewoon worden afgemaakt. Met betrekking tot het Vitaal Buitengebied heeft Zundert van binnenuit laten zien hoe zij dat ingericht wil hebben. Sterker nog: Zundert geldt als een voorbeeld. Ik vraag me oprecht af of deze pilot ook in een andere gemeente zo geslaagd zou zijn geweest.” Ook de herinrichting van de Molenstraat heeft Patrick Kok als wethouder kunnen afvinken. “Al wil ik niet met de eer gaan strijken. Dat soort zaken doe je samen. Juist de kracht van de politieke arena de afgelopen vier jaar heeft laten zijn dat we veel dingen kunnen bereiken. We hebben grote plannen over de eindstreep kunnen trekken, maar daartoe moet je wel het vertrouwen krijgen. De Molenstraat, de Omgevingsvisie en de verschillende bouwplannen zijn daar voorbeelden van. Je komt niet ver als er alleen maar discussie is en er geen goede dialoog wordt gevoerd met de omgeving. Dan kunnen plannen niet worden uitgevoerd.”
Schitterende bloem
Hij wijst op de ontwikkelingen in Wernhout. “Vanuit het ambtelijk apparaat én vanuit de bewoners is alle aandacht gericht op de komst van een supermarkt naar Wernhout. Dat geldt eveneens voor bouwprojecten. Wernhout was eerst een bloem die nog open moest gaan. Je ziet nu dat het een schitterende bloem is geworden. Dat is heel gaaf. Maar het is niet alleen ik die daarvoor kan zorgen. Het is de gemeenschap die het mogelijk maakt door gesprekken te voeren, waardoor ook weer snel besluiten kunnen worden genomen. Voor Zundert geldt hetzelfde. Het woningbouwproject De Tuinderij bijvoorbeeld is in een enorm tempo van de grond gekomen, terwijl ook de onderwijshuisvesting op de kaart is gezet. Ook over het Gemeentelijk Verkeers- en Vervoers Plan (GVVP) zijn door de gemeenteraad besluiten genomen, met als resultaat dat op alle hoeken van de straat letterlijk aan de weg wordt getimmerd.”
Burgerparticipatie
Burgerparticipatie, een van de stokpaardjes van Patrick Kok, heeft volgens hem een belangrijk aandeel in de voortvarendheid waarmee zaken kunnen worden opgepakt. “Rond het GVVP en ook de Omgevingsvisie zijn we avond na avond in gesprek geweest met bewoners en bedrijven. Je ziet het resultaat in het feit dat er geen zienswijzen zijn ontvangen of procedures bij de Raad van State hebben plaatsgevonden. Hetzelfde kun je zeggen over de aanpak van de woningbouwcrisis. Het loont om aan de voorkant met elkaar in gesprek te gaan. Denk bijvoorbeeld aan de realisatie van een project als De Roskam. Hiernaast heb ik de basis mogen leggen voor de herontwikkeling van het pand Bredaseweg 2, als afronding van een mooie entree voor Zundert. Daar kijk ik naar uit, al had ik die klus als wethouder graag willen voltooien, net als de pilot Vitaal Buitengebied. Eigenlijk heeft alleen de bestuursopdracht met betrekking tot de zuidelijke verkeersontsluiting niet tot een concreet resultaat geleid: er is uiteindelijk immers geen tracé bepaald. Wél heeft de gemeenteraad er in goed harmonie besluiten over kunnen nemen en dat vind ik wel bijzonder.”
Warm gevoel
Patrick Kok vertelt zich de voorbije vier jaarbijzonder welkom te hebben gevoeld in de gemeente Zundert. “Zowel in het Raadhuis als op straat. In het begin zijn mij met veel aandacht plekken getoond om mij Zundert te leren kennen. Daar heb ik, samen met mijn gezin, veel aan gehad. We leefden vooral in Zundert, al woonden we in Geertruidenberg. Zundert heeft ons echter vooral een warm gevoel bezorgd. Toen ik binnen mijn vriendengroep vertelde dat ik wethouder in Zundert zou worden, kreeg ik als eerste te horen: ‘Da’s toch dat dorp met die oude weg naar België?’ Er heerste vooral het beeld van de ‘oude’ Molenstraat vol vrachtverkeer. Als ik nu vrienden meeneem naar Zundert, staan ze versteld van hoe mooi de gemeente is.”
Fijne periode
Hij vervolgt: “Bij mijn aanstelling als wethouder kondigde ik aan: ‘Mijn deur moet altijd open staan’. Is dat altijd het geval geweest? Op die vraag kan ik met een volmondig ‘ja’ antwoorden. Zowel op de ambtelijke vloer als voor inwoners ben ik altijd goed benaderbaar geweest. Ik hoop ook dat zij zich mij zullen herinneren als een wethouder die zich naar zijn beste vermogen én met veel plezier heeft ingezet voor de gemeenschap. Het is niet zo vanzelfsprekend dat je ergens vier jaar als wethouder mag zitten en het is ook niet zeker hoe je als buitenstaander wordt ontvangen. Ik ben dankbaar dat de gemeenschap mij deze rol heeft gegund en kijk terug op een fijne periode in mijn leven die ik niet zal vergeten. Geen enkel andere beroep of vak kan het wethouderschap evenaren.”
Rust en ruimte
Over de volgende stap in zijn maatschappelijke loopbaan heeft Patrick Kok al wel zo zijn ideeën. “Vier jaar geleden heb ik een goede baan opgegeven voor het openbaar bestuur. Dat laatste zit denk ik in mijn bloed. Ik ben een bezig bijtje, achterover leunen is niets voor mij. Hoe de wereld er na Zundert voor mij uit gaat zien? Daar heb ik natuurlijk wel gesprekken over. Voorlopig echter doe ik even een stapje terug. De zomervakantie komt nu op ons af. Dat geeft rust en ruimte om ook nu weer zorgvuldige overwegingen te maken.”
