Foto: Wethouder Twan Zopfi: ‘Ik nodig de schreeuwers altijd uit om in gesprek te gaan
(Bron: internetbode – Foto: Charles van Campenhout)
Door: Addo Sprangers
Na vier jaar namens het CDA het wethouderschap te hebben vervuld, is Twan Zopfi in het nieuwe college begonnen aan een volgende bestuursperiode. Het verenigingsleven in Zundert is onze grootste kracht,” zo maakt hij duidelijk.
Opnieuw zijn de onderdelen sociaal domein en sport belangrijke onderdelen in zijn portefeuille. Dat is niet toevallig. “Ik kom echt uit het verenigingsleven,” vertelt Twan Zopfi. “Dat is in de gemeente Zundert van een hoog niveau en ook heel belangrijk voor de gemeenschap. Als je iets belangrijk vindt, dan moet je je daarvoor ook inzetten, is mijn mening. Dat heb ik in het verenigingsleven ook gedaan door zitting te nemen in commissies en werkzaam te zijn als bestuurslid. Op die manier kwam ik ook met de Gemeente Zundert in aanraking. Dat maakt ook dat je op zeker moment iets gaat vinden van de politiek en de Gemeente Zundert. Ik bespeurde een kloof tussen de politiek en de inwoners van Zundert en die wilde ik graag verkleinen. Voor mij reden om, na tien jaar vrijwilligerswerk in het verenigingsleven, namens het CDA de gemeenteraad in te gaan. Om op die manier het geluid van inwoners ook in de politiek te laten horen.”
Platte organisatie
‘Het politieke spel in de raad, al dat geharrewar, ligt me echter niet zo,” vervolgt hij. “Met het vertrek van partijgenote Marjon de Hoon-Veelenturf medio 2016, zij werd burgemeester in Baarle-Nassau, werd de positie van wethouder vacant. Die werd in eerste instantie door de ervaren Jan Aarts ingevuld. Na de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 kwam ik in beeld en schoof ik door van de raad naar het college. Ik heb het idee dat ik in die rol meer kan betekenen als het gaat om het laten horen van de stem van inwoners.” Dat laatste heeft zich volgens Twan Zopfi vertaald in concrete resultaten. Hij noemt als voorbeeld de platte organisatie waarnaar de Gemeente Zundert zich in enkele jaren tijd heeft weten te ontwikkelen. “Dat past helemaal in mijn filosofie en beleving. De tijd dat de Gemeente Zundert het allemaal maar moest oplossen of iets moest uitvinden is gelukkig niet meer. Je moet het samen doen en die beweging is er wel degelijk. Denk aan de pilot Vitaal Buitengebied: een toonbeeld van hoe een gemeente zich ten opzichte van inwoners, ondernemers en andere overheden moet opstellen: luisteren naar ideeën van mensen die het aangaat. Dat probeer ik in mijn eigen portefeuille ook te doen. Neem bijvoorbeeld het binnenhalen van de slotetappe van de ZLM Tour eerder dit jaar, iets waar ik erg trots op ben. Dat was de Gemeente Zundert zonder de hulp van Stichting Wielerdorp Rijsbergen nooit gelukt en andersom ook niet.”
Maaiveld
“Het verenigingsleven in Zundert is onze grootste kracht,” zegt hij na vier jaar wethouderschap vol overtuiging. “Spelenderwijs en op een plek waar ze zich thuis voelen leren kinderen in een minigemeenschap met elkaar omgaan en leren ze wat wel en wat niet goed is. Dat geeft hen zingeving. Als iemand zich gelukkig voelt in de maatschappij, zal hij ook minder snel aanspraak hoeven te maken op sociale voorzieningen. Zijn de inwoners gelukkig? Dan bruist ook het verenigingsleven. Eigenlijk is het een positieve vicieuze cirkel. Als het verenigingsleven goed staat, hebben we minder vangnetten nodig. Ik vind het fantastisch dat verenigingen en bijvoorbeeld Dorpsraden hun nek willen uitsteken. Je ziet echter dat alle verenigingen moeite hebben om voor een langere periode bestuursleden te krijgen. Mensen zijn bereid om individuele klussen op te pakken, maar willen zich niet meer voor langere tijd binden. Op het moment dat je hoofd boven het maaiveld uitsteekt, gaat dat er via social media meteen af. Ik kan me voorstellen dat mensen daar geen zin in hebben. Via social media worden soms echt onbeschofte reacties de wereld in geslingerd. Als er bij een wandelevenement toevallig een boordje verkeerd hangt, moet bij wijze van spreken meteen iemands kop rollen. Terwijl je ook een andere benadering kunt hanteren: ‘Wat fijn dat er een evenement is’. Het gedrag online is wel verergerd de laatste jaren. De nuance is eruit. Het is zwart of wit, of het nu gaat om de stikstofdiscussie of om de Zwarte Pietendiscussie. De hardste schreeuwers krijgen een podium. Zelf heb ik er ook mee te maken. Politici worden steevast uitgemaakt voor zakkenvullers en graaiers. Van achter hun computer hebben mensen denk ik minder door wat de impact van hun woorden is. De bestuurlijke reactie is vaak: ‘Niet op reageren, dan waait het wel over’. Ik vind echter dat je het er juist wél over moet hebben. Niet door de tegenaanval te kiezen, maar door juist in gesprek te gaan en de nuance wél te zoeken. Ik nodig de schreeuwers altijd uit om in gesprek te gaan. De dapperen onder hen nemen die uitnodiging ook aan en dan blijkt dat we qua gedachten vaak niet eens zo heel ver uit elkaar zitten. En soms zijn we het nog steeds niet altijd eens met elkaar, maar is er daarna wel wederzijds begrip.”
Nestor
In het nieuwe college geldt Twan Zopfi met vier jaar wethouderschap op zijn curriculum vitae en drie relatief nieuwe collega-wethouders als de ervaren man. “Nestor van het gezelschap? Dat vind ik een groot woord. Ellie Kools-Hereijgers van ONPL bijvoorbeeld heeft twaalf jaar in de gemeenteraad gezeten. Zij heeft op politiek vlak meer ervaring dan ik. Ook Ralph Bogers van ONPL en Judith Kuijpers van D66 brengen hun eigen ervaring en expertise mee. Mijn rol zie ik niet meer dan het zijn van een vraagbaak. Vanuit mijn vier jaar ervaring als wethouder kan ik misschien iets vertellen waarmee zij hun voordeel kunnen doen. Maar verder zijn het allemaal mensen met goede ideeën. Bovendien hebben we met burgemeester Joyce Vermue en gemeentesecretaris Freek Compagne nog twee personen die het klappen van de zweep wel kennen. Inhoudelijk is het nieuwe coalitieprogramma een voortzetting van zaken die we eigenlijk al jaren aan het doen zijn. In die zin hebben we het als college in de voorgaande bestuursperiode dus best oké gedaan. De nuance is dat we vanuit de verschillende betrokken partijen nog meer dan voorheen proberen om zaken samen voor elkaar te krijgen. De verkeersafwikkeling, het Vitaal Buitengebied en de gemeentelijke dienstverlening zijn ook nu de hot items. Inwoners moeten bijvoorbeeld kunnen merken dat ook buiten het gemeentehuis dienstverlening plaatsvindt. Dat betekent onder meer snel antwoord krijgen op een vraag. Dat valt misschien niet altijd positief uit, maar ‘nee’ is ook een antwoord. Al is het natuurlijk nog fijner het voorstel te krijgen om samen nog eens ergens naar te kijken om te proberen er een oplossing voor te vinden.”
